اگرچه جنبش سبز در روز 22 بهمن در ظاهر به خواسته هایش نرسیده اما اگر با دید مثبت به قضیه نگاه کنیم خواهیم دید که این جنبش یک گام به پیروزی نزدیکتر شده است، به این دلایل:
نخست اینکه جنبش سبز با اعلام حضور در راهپیمایی 22 بهمن، حداقل یک ماه آسایش و خواب را از چشمان مزدوران کودتا ربود به طوریکه تمام فکر و ذکرشان مقابله با جنبش بود تا جاییکه تمام قوایشان را بسیج کردند که ما را سرکوب نمایند. این اولین پیروزی ما بود چون توانستیم برنامه های دولت کودتا را بر هم بزنیم.
دوم اینکه جنبش سبز در این مرحله تجربه های زیادی را کسب نمود تا در اقدامات بعدی اش برنامه صحیحتری را تدارک ببیند و با هوش و استعدادی که دارد حربه های رژیم را خنثی نماید. قطعا در اقدام بعدی جنبش، مردم مصمم تر و با جدیت بیشتری در صحنه حضور خواهند یافت و دولت کودتا که فکر میکرد پیروز شده و ما را دست کم گرفته شکست سنگینی خواهد خورد.
سوم اینکه جنبش سبز به همه مردم ایران و جهان فهماند که طرفداران حکومت که سالیان سال با راه اندازی راهپیمایی ها، در ظاهر به این رژیم مشروعیت می بخشند، مشتی مزدور سازماندهی شده یا جهال هستند که در پس شعارهایشان، هیچ عقیده مستحکمی وجود ندارد.
چهارم اینکه جنبش سبز نشان داد که شکنجه، تجاوز، سرکوب، ضرب و شتم، دستگیری و وحشیگری نمی تواند جلوی خواسته هایشان را بگیرد و آنها را از رسیدن به اهدافشان باز دارد. این نشان می دهد که در پس شعارهای جنبش، عقیده بسیار مستحکم و استواری وجود دارد. چنبش سبز به رژیم سرکوبگر فهماند که تا پای جان دست از اهداف و خواسته هایشان بر نخواهند داشت. این راهپیمایی در واقع نقطه یک آغاز است، آغازی که به زودی با پایان این نظام فاسد مقارن می شود.
پنجم اینکه اگرچه مردم در این راهپیمایی حضور کمتری داشتند اما این کم بودن هیچگاه دلیل مخالفت نداشتن با رژیم نیست و مردم از این به بعد در هر فرصتی و هرکس با هرتوانایی که دارد با رژیم مقابله می کند و بزودی زود، آنها را فرسوده و سرنگون می سازد.
ششم اینکه جنبس سبز به همه مردم ایران و دنیا نشان داد که از شجاعت وصف ناپذیر و حیرت انگیزی برخوردار است که نظیر آن در هیچ جای دنیا نخواهیم یافت. در اوج اینکه می کشند و می سوزانند و تجاوز می کنند باز هم دلیر مردان و شیر زنانی وجود دارند که از جان خویش بگذرند و نگذارند هدفشان پایمال شود.
هفتم اینکه بر همگان مبرهن شد که رژیم ترس بسیار شدیدی از جنبش سبز دارد به طوری که این جنبش قدرتمند برای آنها به یک کابوس پایان ناپذیر مبدل شده است. آنهایی که از دورن نیروهای نظامی و انتظامی رژیم با خبر هستند می دانند که با کوچکترین اعلان جنبش سبز چه هرج و مرج عجیبی در میان نبروهای سرکوبگر ایجاد می شود.
هشتم اینکه دولت کودتا خود می داند بسیاری از کسانی که در این راهپیمایی حضور داشتند از جنس جنبش سبز بودند یعنی اگرچه در ظاهر پیروزی از آن رژیم بود اما شکست آنها از درون نشان می دهد که در پس خنده ظاهری آن آنها دلی شکست خورده و چشمی گریان وجود دارد.
در نهایت اینکه اتفاق رخ داده در روز 22 بهمن باعث شد که جنبش سبز قدم در مسیر تازه تری بگذارد و با برنامه ریزی بیشتر و کشف راههای جدیدتر، مبارزات تازه تری را علیه این رژیم آغاز نماید و همچنین اشتباهات گذشته را نیز تکرار نکند. این رخ داد قطعا پیروزی جنبش سبز را نزدیکتر و سریعتر خواهد کرد.
برای من بسیار خوشحال کننده بود که جنبس سبز به چه سرعتی بالغ می شود.
